Konsultacja psychiatryczna to rozmowa z lekarzem psychiatrą, podczas której pacjent ma możliwość opowiedzieć o wywołujących dyskomfort lub wręcz cierpienie dolegliwościach, niepokojących myślach lub emocjach. Zadaniem lekarza jest szukanie źródeł zgłaszanych objawów, ponieważ mogą one mieć zarówno podłoże psychiczne, jak i somatyczne.
Konsultacje psychiatryczne
W tym celu lekarz zbiera szczegółowy wywiad, czasem pyta o odległą przeszłość, która może wydawać się bez związku z aktualną sytuacją. W trakcie konsultacji lekarz zastanawia się, czy wiedza, którą dysponuje, może być pomocna pacjentowi. Nie zawsze jedna konsultacja to wystarczający czas na ostateczną diagnozę i ewentualną propozycję leczenia. Lekarz może zasygnalizować potrzebę wykonania określonych badań diagnostycznych (laboratoryjnych, obrazowych albo psychologicznych), zebrania wywiadu od kogoś z rodziny czy konsultacji u specjalisty z innej dziedziny (neurologa, internisty).
Lekarz psychiatra w zależności od potrzeb konkretnej osoby może zaproponować różne formy leczenia w warunkach ambulatoryjnych (farmakoterapię, psychoedukację, psychoterapię – indywidualną, grupową czy rodzinną lub udział w warsztatach czy grupie wsparcia), a w szczególnych sytuacjach również w warunkach szpitalnych (leczenie w oddziale stacjonarnym, dziennym, oddziale leczenia środowiskowego). Jeśli potrzebny jest równoległy udział w kilku formach terapii, lekarz może pełnić rolę koordynatora i czuwać nad całością leczenia.
W trakcie konsultacji psychiatrycznych właściwie na każdym etapie (diagnozy, propozycji leczenia, włączenia leczenia, oceny wyników leczenia) niezwykle ważny jest aktywny udział pacjenta i otwarte dzielenie się swoimi myślami i odczuciami, oczekiwaniami i wątpliwościami. W trakcie kolejnych spotkań między lekarzem i pacjentem tworzy się relacja wzajemnego zaufania, niezbędna do uzyskania sukcesu terapeutycznego. Na podstawie zgromadzonej wiedzy o pacjencie i obserwacji z kontaktu lekarz może lepiej pomóc pacjentowi w podjęciu decyzji dotyczących dalszego leczenia. Z tego względu, jeśli istnieje potrzeba dłuższego leczenia, korzystne wydaje się pozostawanie pod opieką jednego lekarza.